Moordgriet

Priest Ambrose

Moordgriet vergooi je geluk niet.
Er zijn minder gefortuneerden.
Ik begreep je gisteren niet, maar was er als sociopaat
op uit om je de dood in te beminnen.
Al koste het me een mensenleven.
Er gaat in het leven niets boven de liefde tussen man en vrouw.
De liefde voor hem zoekt zijn uitweg, wreekt zich, wanneer je teveel van het leven verlangt.
Wanneer je je verwachtingen in het leven boven zijn liefde stelt.
Laat je door een mooiprater van een magistrale minnaar niet ompraten.
De ware liefde, moordgriet, kom je pas op het eind van je leven tegen.
Wanneer jullie gans jullie mooie leven bij elkaar bent gebleven.
Je kan daarin de bevlieging van verliefdheid op een ander op je weg vinden, die zeer vluchtig en van voorbijgaande aard is.
Liefde, daarentegen, moordgriet, is van langere duur.
Je moet tevreden zijn in dit leven met je leven.
Ik zou veel verdriet om je hebben moest ik je, omdat je teveel van het leven verwacht, zwaar ontgoocheld zien.
Perfectie, moordgriet, is niet van deze wereld, het geluk gelukkig van een ander leven.
Ik hoop met dit gedicht goed te doen, ook al blijf ik met mijn liefde in de kou.
Het ga je goed moordvriendin.
misschien zien we mekaar terug in een ander leven.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 05-11-2023

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Priest Ambrose (Actief sinds: 04-11-2023)

Informatie bij het gedicht

Indien je of jullie dit gedicht, de holebi's indachtig, niet zou willen publiceren, hoeft het voor mij niet alleen niet meer, maar kom jij of komen jullie de hemel ook niet in. Grtjes Ambrose: de eeuwige.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Moordgriet’ van Priest Ambrose zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.