Nóg altijd nodig je me uit...
Nóg altijd nodig je me uit en IK maak me er vlot
vanaf Wél laat ik toch wat schuldbewust een
luxe presentje bezorgen...
Wildenthousiast bel je me op, je nog atijd in onze
vriendschap geborgen voelend
Hoe gemakkelijk ontstaat zoiets, dat ik zomaar
uit gemakzucht aan je voorbij 'fiets'?
Wél heb ook ik nu nare klachten die alle leed
hopelijk wat verzachten?
Eindelijk ben ik zelf eens van alle hinderlijke virusjes
áf
Ik loop dan wel slecht, maar kan met moeite wél
komen! Wanneer spreken we weer eens af?
Ik reliseer me wat al te pijnlijk dat ik jou geleidelijk
aan wat vergeet...
Erg blij ben ik niet met mezelf!
Eens kenden we betere tijden, gingen op stap met
elkaar
Daarna door jouw hersenpanne de rolstoel... Nog
steeds contact met elkaar Jouw onverwachte opname
in een tehuis Opnieuw jouw gezondheid een kruis
Je bent nu zelfs moeilijk verstaanbaar; slechts één
hand doet het nog maar... Je accepteerde uiterlijk
gelaten, zonder een al te nadrukkelijk getoond misbaar.
Dakoyria, 2023.
Wél
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-04-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nóg altijd nodig je me uit...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.