Laat maar los
Laat maar los
Jij leest het overal
Het is een onbezonnen droom
ontstaan in de kelders van je jeugd
Dat je ooit krijgen zal
wat iemand toen had moeten geven
je probeert het je hele leven
't is in het diepst
je enigste streven
Daarom zo moeilijk om te horen
en te vertrouwen
Laat maar los, laat maar los
Op jezelf kun je bouwen
Ze zeggen, laat maar los
het lijkt zo makkelijk gezegd
goed bedoeld misschien
maar weten ze ook echt
waar het hierom gaat
Nooit aan een een mens verbonden
keer op keer dezelfde wonden
een optelsom van mislukkingen en zonden
Daarom zo moeilijk om te horen
en te vertrouwen
Laat maar los, laat maar los
op mij kun je bouwen
Het is een paradox
waarin je gevangen zit
Gevangen
in de kelders van je jeugd
Je neemt alleen zonder echt te nemen
Geeft alleen zonder echt te geven
't is in het diepst
de vergissing van je leven
Daarom zo moeilijk om te horen
en te vertrouwen
Laat maar los, laat maar los
van jezelf kun je houden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-07-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ge Rijn (Actief sinds: 08-04-2021)
Informatie bij het gedicht
Het gedicht gaat over iemand die zich bewust wordt dat hij/zij is misbruikt/mishandelend in zijn/haar jeugd. Over de dingen die je dan (ook) leest en hoort van mensen. De pijnlijke begintocht van de bewustwording.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Laat maar los’ van Ge Rijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.