Mark Knopfler & John Frusciante

Maarten

Mark Knopfler & John Frusciante
Twee gitaarhelden voor mij
Hoe die twee het instrument bespelen
Echt weergaloos,
De snaren gehoorzamen als het ware zij krijgen strikte bevelen

Allebei eigen technieken
Allebei de perfectie benaderend
Ze waren en zijn mijn grootheden
Hoe bestaat het hoe zij het doen,
Couplet, refrein en solo’s zo aan elkaar te smeden

Allebei hun eigen stijl
Allebei grenzend aan volmaaktheid
Ze waren en zijn mijn idolen
De schoonheid van de verschillende noten,
Die in het gitaarspel van hun liggen verscholen

Respect dwingen zij af
Door te kijken en luisteren naar
Spelen als hun deed ik in mijn dromen
Ze lieten inspiratie en verlangen naar,
In mij met veel gevoel en aangenaam stromen

Even heb ik het geloof gehad
Het was een nobel streven
Het gitaarspel van hun ik wilde het evenaren
Het was een mooi maar onhaalbaar doel,
En dus blijft het bij ernaar te luisteren en het zo te ervaren

Hun gitaarspel het roept bij mij emoties op
Zoals alleen de beste musici kunnen
Het kan mij brengen in vervoering
Luisteren en kijken naar hun beleving,
Kan mij tevens brengen in ontroering

Het zijn en blijven voor mij ware helden
Daarvan gaan er geen dertien in een dozijn
Hopen dat ze in hun agenda nieuwe optredens weer gaan ontvouwen
Want ik wil ze zeker nog een keer,
Van dichtbij beluisteren en aanschouwen