Leven in Getijden

Amée

In de fluistering van de jaren, waar de klok zijn verhaal vertelt,
Leven als een reis, waar de tijd in elk moment smelt.
Gelaat getooid met de tinten van ervaring,
Een verhaal van groei, als een seizoenen-observatie.

De zonsondergang streelt de horizon met gouden hand,
Verhalen ingebed in lachrimpels, als zand.
Elke dag, een schilderij van ongeschreven uren,
Een leven gedragen door wijze, bedachtzame slagen.

Herinneringen koesterend als schatten in het hart,
Een kroniek van avonturen, een kunstwerk apart.
In de echo's van de gelach en de zachte zuchten,
Ligt de rijkdom van een leven, als een fluistering tussen de luchten.

Elke stap, een dans met het ritme van de tijd,
Een eeuwigdurend verhaal, als een melodie onderscheid.
In de spiegel van de reflectie, een glimlach van het heden,
Een reis zonder einde, een leven vol met gedenken.