Januari
Vormen bewegen niet meer
komen tot stilstand in het water
van de winter. Eindelijk rust.
En de wind schuurt takken
tot stille getuigen van de dood.
Toch taant het sterven als
kruimels aarde omhoog gedrukt
even kijken met steelse
witte blik. En wind draait
in zijn waan nog even bij tot storm.
Angst voor het wit en het groen
dat zo snel en veel te vroeg
als kwetsbaar kind verlegen zich
bijna offert. Blijf nog even
weg onder die koude kruimelkoek.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-06-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jan Folkert (Actief sinds: 25-06-2023)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht is in januari 1999 geschreven en verschenen in de bundel "Leven is... (gedichten over liefde, oorlog, dood en leven)" die de dichter uitbracht in 2011.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Januari’ van Jan Folkert zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.