Spookhuis
Negen jaar ben ik hier - in dit huis.
Na al die wanen staat het er nog.
De schimmen maken stenen tot gruis,
onder de zware last van bedrog.
Mijn droom schuurt nog langs de plinten.
Door de kieren ontsnapt steeds mijn hoop.
Mijn onrust trilt hoog onder de binten
als ik benauwd door de gangen loop.
Maar als ik de drempel passeer
dan waait er een koele wind,
waaruit ik helder licht inhaleer.
Mijn dwalen stopt waar het begint.
Ik hoop - als ik op mijn schreden keer -
dat ik dit spookhuis niet meer vind.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-06-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jan Folkert (Actief sinds: 25-06-2023)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht is verschenen in de bundel "Ontmoetingen in de geestelijke gezondheidszorg" die de dichter uitbracht in 2012. Aanleiding van deze bundel was de titel GGZ-dichter die Jan Folkert in 2011 en 2012 droeg.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Spookhuis’ van Jan Folkert zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.