Moderne dans

Valentijn

We ontmoeten elkaar in het ongerijmde
waar onze gedachten wonen

Vermomd zonder woorden
vertraagd in de tijd
ervaren we het vuur van
onze lijven

Rechte lijnen vanuit ons hart
geprojecteerd in de ruimte
tonen ons verlangen
naar een meervoudig ego

Slagschaduwen raken onze voeten
doven uit als we opstijgen
naar het onbekende
De zon schijnt door muren heen
als de dans zich opent

Poriën lopen vol met muziek
spieren spannen zich samen
in wisselende ritmes
Onze hartslag berekent het moment
dat we terug mogen keren
naar de stilte

We laten ons in vieren delen
in achten en tweetallen
verhalen zonder levensloop
Laten ons vallen op
de houten aarde die
onze wervels pijnigt
Rollen om tot aan de grens
van het lichaam

en weer terug