Ik weet

Valentijn

IK weet dat jij heel anders bent

Lome vruchten zoekend op de bodem van de zee
Terwijl koralen om je schenen bloeien
Verscholen tussen de wrede rotsen
Die schaduwen werpen
Over je verlangen naar tederheid

Ik besef dat jij niet veel anders bent

Als je adem zich herneemt
Onwetend van de buitenzee
Waardoor je longen zich vullen
Met helend water

Ik snap dat je niet anders bent

Teruggekeerd in de moederschoot
Dolend in de diepte
Geen weet van goed en kwaad
Gedachteloos zwevend

Ik zie dat je bent zoals ik

Ongeboren op wacht
Geluiden die nog moeten ontluiken
Omzwachteld door nacht

Ik wou dat ik jou was