Brandende kus
Brandende kus
Ik droomde van een meisje,
zo wonderschoon als een godin.
Vroeg me, wil je dat ik je bemin,
met een stem als een sijsje.
Haar kus brandde op mijn lippen,
waarmee ze me zeer verwende,
aan zo’n kus kan niets tippen,
gaf een euforie ik niet kende.
Met een godin te mogen verkeren,
had ik nimmer ooit gedacht,
wat zij mij heeft gebracht,
voerde mij naar hemelse sferen.
Ik wilde nooit meer ontwaken,
en Aphrodite mij bleef kussen,
haar hartstocht nooit zou blussen,
en die niet, nooit zou staken.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-10-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Brandende kus’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.