Eerste woordje

Paul Duyvesteyn

Een blanco A4’tje ligt op de zitting van een tuinbank
Zonlicht verlicht het papier zodat het witter dan wit lijkt
Het is onbeschreven, terwijl ernaast een net geslepen potlood ligt
Schorskevertjes scharrelen krioelend over deze rustplaats, maar vermijden papier en potlood,
terwijl ze knagen aan de vochtige vuurhouten bankplanken

Een vierjarig kindje, een snottebelletje uit zijn neusje, loopt met zijn hoofdje rechtop langszij,
klemt het potlood tussen zijn knuistjes
en krabbelt op het maagdelijke blad zijn eerste woordje,
terwijl een lachje zijn snoetje een verblindend gloedje verleent
en zijn rozenwangetjes als een miniatuur zonnetje blinken