Uitzoomen
Vetrokken van spoor 19, rond kwart voor vier.
Forensen, met oortjes in oortjes, opweg naar huis.
Voor zich uitstarend ver weg van de hectiek.
Naar een plek waar je voor even de vrijheid viert.
Zittend in mijn luie stoel, kijkend naar de voortrazende
wereld.
Luisterend naar een reiziger die opgewonden haar dag relaas verteld.
Dan opeens een stem die zegt "we naderen station Veenendaal de Klomp" en ik wacht en kijk tot de vrije zielen, de oortjes in de oortjes, zich voortslenteren naar buiten.
Ik heb mijn gedachten weg laten glijden in het ritme van de rails.
Velden met wuivend gras zwaaien me toe met gratie.
Uitzoomend naar niets, Ede Wageningen, ik moet er uit en denk, ja, mijn leven weer op de rails!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-08-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marius Th. Litzrőth (Actief sinds: 17-08-2023)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Uitzoomen’ van Marius Th. LitzrÅ‘th zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.