Tenor
Langs een zandpad ligt een opgevouwen jutezak,
een stille wachter onder warme zonnestralen en ochtendtranen
Als je langs de zak slentert, hoor je een zacht gedempte tenorstem,
een vage echo van een diep geheim
Fijn zand zie je vlak boven het pad golven,
een weerklank van een oud lied uit de zak
Als regendruppels zacht kletteren, wordt het vers door vocht geabsorbeerd
Tijdens zijn laatste aria werd tenor's hoofd in die zak gehuld
Hij zong destijds zo vals dat het een foltering voor het oor was
Ze hebben toen zijn zang in die zak geketend
en opgevouwen langs de zandweg gelegd, beschoeid door zonlicht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-04-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tenor’ van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.