Nachtvlucht
Nachtvlucht
In het einde van de nacht,
is het hart in rouw gedrenkt,
verkild door een donderslag
uit verleden, steeds stil wenkt.
Herinneringen blijven branden,
als sterren in het zwarte zwerk.
Het duister biedt geen troost,
herinneringen zijn te sterk.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-09-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
Informatie bij het gedicht
gedicht over rouwen
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nachtvlucht’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.