De blik in haar ogen

Gertjan van der Kraan

De blik in haar ogen


Mijn maatje is niet meer
En dat me doet best zeer
Ik was aan ‘t beestje gehecht
Maar het laatste gevecht
Was haar tenslotte fataal
Nu is het zo stil en kaal
In haar eigen fijne plekje
Bekend als haar stekje
Wanneer zij honger had
En tevreden haar potje at
Van het heerlijke eten
Waarvan ze mij liet weten
Wat ik voor haar maakte
Dat het haar ook raakte
Ik zag dit in haar ogen
Deze stonden zo bewogen
Als het eten werd gebracht
Dan werd haar blik zo zacht
Alsof ze mij wilde zeggen
Je hoeft niets uit te leggen
We houden toch van elkaar
En zijn een vriendenpaar
Raak je me eenmaal kwijt
Denk dan maar aan de tijd
Van ons beider samenzijn
Dat verlicht dan je pijn