Bij het bankje

Zywa

Bij het bankje, vlak voor
we er zijn, reikt hij
naar de grond

en gaat zitten
maar hij lijkt niet goed
te weten hoe, ik wacht

Een man van de gemeente komt
kijken en belt om hulp, sirenes
Voorzichtig wordt mijn metgezel neergelegd

Een vrouw klemt haar armen
om mij heen en houdt me
strelend vast

Anderen kijken toe
onvermoeibaar komt zijn borst
omhoog na elke duw, nog een duw

Ik mag nog steeds niet
naar hem toe, ik wacht
het is niet in orde

dat hij blijft liggen
dat hij niet op het bankje zit
dat hij niets tegen me zegt