De kapitein

Paul Duyvesteyn

De kapitein

Met zijn kompas in de hand begeleidt de kapitein zijn passagiers
Hij bestuurt zijn boot door wilde golven,
beschermt zo zijn hellebaardiers
Hun paarden stampen in het duistere ruim, angstig van deining
Met schuim op de bek willen ze ontsnappen uit hun omheining

De kapitein staat nu in zijn stuurhut met handen geklemd op het stuurwiel
Hij had zojuist zijn naam met een gebroken pijp gekrast op het raamprofiel
Strak voor zich uitkijkend zingt hij het hooglied
Waarmee hij de schoonheid van zeeën gebiedt