Gebroken hart

Joris Olivier

In een veld gele zonnebloemen,
onder ‘n strak blauwe hemel,
leg je je hand op mijn vurig hart,
kraaien krassen, aaklig hard.

Je kust mijn hongrige mond,
jouw passie ik niet weerstond,
onwetend, jij mij verlaten zou,
andere, jongre liefde wou.

Herinring blijft in m’n hart geborgen,
‘k zag jou nadien nooit meer,
mijn hart door jou zo wreed gebroken,
ben liefdeloos zonder levensdoel.