KLEINE GROOTHEID
Door luchtig eikenlover
dalen vleugels zonlicht
op groepen bosanemonen
hun verblijdende witte kleur
glanst en spreekt van
zuivere wil tot teer bloeien
en ontembare kracht
om na gezamenlijk vergaan
en verborgen wachten
steeds weer opnieuw te leven
in sommige kroontjes
vertoont zich wat ijl roze
een schier verdampt wijndruppel
waarin fijnzinnige
beschaafde dronkenschap schuilt.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-03-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘KLEINE GROOTHEID’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.