Al weer veertien
Al weer veertien
Ze is al weer veertien jaar
En we zien ons nog daar
Bij haar wiegje staan
Door emoties overlaân
Van het opa en oma zijn
Bij dit kindje teer en klein
Het mooiste van de aarde
Onmeetbaar in waarde
Nu jaren later in de tijd
Zijn we trots op deze meid
Rustig en vol zorgzaamheid
We hopen dat ze dit houdt
In een wereld zo koud
Waarin ze warmte geeft
Zolang ze leeft
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-06-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)
Informatie bij het gedicht
Kleinkinderen worden groot
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Al weer veertien’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.