halloweenpret

Peter Paul Doodkorte

in de duistere avond en nacht van Halloween
werpt bleek de maan haar schimmige gloed
waarmee zij de wereld in spookachtig waas hult
fluisteren ons de spoken, heksen en griezels

angstaanjagende geesten met grijnzende tronies
zweven door schaars verlichte straten en stegen
in het duister rammelen botten en kraken beenderen
die vrees beklemming en angst duivels doen voelen

kinderen in bloedstollende kostuums gestoken
met pompoenen vol griezelig verlichte gezichten
kloppen jammerend of gillend aan onze deuren
zij krijten onheilspellend “een snoepje of ik schiet”

toch vieren wij deze avond met een lach en een grol
even ontsnappend aan de vaak alledaagse routine
groot en klein genieten de magie en het mysterie
van wat de herfst als vallend blad de lucht in zucht