Goudkust
Vervlogen zijn de blauwe dagen
toen de honkvaste honden
nog luisterden naar de verhalen
over de gewiekste orgelman die zijn
vrouw omgebouwd had tot pierement
De oren van de omstanders hingen erbij
alsof ze teveel onder de stilte hadden geleden
Zoveel is waar: er is geen beter motief dan een
lange neus als je weigert om in dienst te treden
van het huichelleger van de Goudkust.
De scherp geslepen vingers van grabbers
en graaivinken hebben al te veel losgewoeld
in het tabernakel van medemenselijkheid
Ongevoeligheid schijnt te wijten te zijn
aan het koesteren van weelderigheid
Er is nog maar weinig over, enkele
kruimels van de macht daargelaten.
Het lege venster biedt geen uitzicht
Geen analyse van de touwtrekkers en hun
machinaal opgetrokken bouwwerken.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-11-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Valentijn (Actief sinds: 28-12-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Goudkust’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.