Terug

Adoptie

De maan schijnt
De ronde maan
Elke maand

Zou ik dat ook zo doen met mijn verlangen?
Dat je het toont. Elke maand opnieuw? En ook volheid toont, het einde van het proces weergeett
De volheid?
Deze
Schetsen?
Aan de hand van woorden?

Zou ik veranderen van vorm?
van een beetje naar heel veel?
Het verandert elke keer.
Is mijn zelf nooit hetzelfde zoals
Niet elke rivier blijft in dezelfde vorm.


Misschien blijven dingen terugkomen.
Misschien is er op mij wel licht geweest,
schijn ik ook door een ander wezen.

Misschien moet ik elke maand opnieuw dat proces weer door.
Dat proces van houden en begrijpen.
Dat je mag proberen van klein naar groot, naar volledig.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 21-07-2023

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Adoptie (Actief sinds: 30-12-2015)

Informatie bij het gedicht

We veranderen altijd in ons zelf. Het gevoel over adoptie wisselt steeds. Dat proces van af en aan. Zoals de zee, eb en vloed, de maan. Adoptie is al een zee in de nacht met volle maan. Altijd in beweging, van klein steeds naar groot en vol. Moeten huilen. En dan weer opstaan, voor een nieuwe dag.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Terug ’ van Adoptie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.