Wonderwoman

Joris Olivier

Wonderwoman

Je kwam mij tegemoet lopen in de straat
als vanzelf ging ik mee in jouw maat,
in een harmonisch synchroon duet
volgde ik jouw passen in mijn tred.

Jij lachte naar me toen jij dat zag,
ik zei jou toen enthousiast goedendag.
Jij reageerde toen heel spontaan
en zei, ik ben Suus, wat is jouw naam?

Samen liepen wij toen naar een terras,
ik hielp jou daar heel galant uit je jas.
Wat ik toen zag was mooier ik ooit zag,
Ik raakte er door behoorlijk van slag.

Ik kon mijn ogen nauwelijks geloven,
om te beschrijven zijn nodig vele strofen,
en dan nog schieten woorden tekort,
hoe langer ik kijk, hoe mooier zij wordt.

Haar stevige borsten zijn ongeëvenaard,
haar billen de schoonste op deez aard,
aan haar figuurtje kan geen filmster tippen,
en toen, en toen tuitte zij haar lippen.

De zoen die toen volgde zal ik nooit vergeten,
rondom ons klonken bewonderende kreten,
de kus leek wel een eeuwigheid te duren
van meer dan honderdduizend uren.

Weer bijgekomen van dit wereldwonder,
fluisterde ik mijn Venus in haar oor, zonder
jou is het leven leger dan ooit tevoren,
ik wil voortaan altijd bij jou horen.